مناطق خطرناک فیلرهای پوستی

فیلرهای پوستی چه زمانی خطرناک محسوب می‌شوند؟ هر قسمت از صورت  شما به طور مجزایی روی زیبایی چهره شما اثر دارند. اگر می خواهید این زیبایی را دوچندان کنید یا بهبود ببخشید ممکن است به سراغ تزریق فیلرهای پوستی بروید. اما قبل از هر چیز، پزشک باید آناتومی را هنگام بررسی صورت رعایت کند تا بیمار را در معرض خطر غیرضروری عوارض قرار ندهد. تزریق ایمن نواحی صورت به شما این امکان را می دهد که به دور از به خطر انداختن خود، نهایت زیبایی را به چهره خود ببخشید.

در این مقاله،  چند ناحیه خطرناک تزریق فیلرهای پوستی صورت را معرفی می‌کنیم و می گوییم چرا نباید در این نواحی تزریق کنید، مهم ترین دلیل خطر انسداد رگ های خونی است که می تواند عواقب جدی برای شما داشته باشد. در مورد ساختارهای آناتومیکی مهم از جمله شکاف فوق اوربیتال و شیار فک پایین و اینکه چرا این نواحی خطرات زیادی را برای تزریق فیلرهای پوستی دارد نیز صحبت خواهیم کرد.

سرخرگ های فوق تروکلر و سوپرا اربیتال در پیشانی

پزشکان زیبایی باید مراقب دو شریان مهم هنگام تزریق فیلرهای پوستی در پیشانی باشند – شریان فوق تروکلر و شریان فوق اوربیتال. اینها خون را به پیشانی می‌رسانند و از منبع خون مداری منشأ می‌گیرند، که آنها را به ویژه برای تزریق‌کننده‌های زیبایی خطرناک می‌کند، زیرا آنها به منبع خونی مشابه شبکیه متصل هستند.

شما می توانید این شریان ها را با قرار دادن شکاف استخوانی در جایی که از جمجمه بیرون می آیند، احساس کنید. این قسمت داخلی بینی است و فورامن فوق اربیتال بیشتر جانبی است. علاوه بر احساس شکل استخوانی، ممکن است نبض را نیز احساس کنید، به خصوص اگر بیماری عصبی داشته باشید و ضربان قلب بالا رفته باشد.

از آنجایی که مکان یابی آنها آسان است، اجتناب از آنها نیز آسان است، به علاوه ما می دانیم که اگر در این مناطق فیلر تزریق کنید، خطر دارد. بنابراین، تزریق پریوست در اطراف این ناحیه برای زیبایی‌شناسان یک نه مطلق است.

برای تزریق ایمن به این ناحیه، باید لایه‌های آناتومی و تکنیک‌های مناسبی را که می‌توانید برای کاهش خطر انسداد عروق و ایجاد کوری استفاده کنید، بشناسید. بسیاری ممکن است استدلال کنند که این منطقه ای است که باید به طور کامل از آن اجتناب کرد.

یکی از متخصصین توصیه می کند تزریق را دور از مدار، با سوزن در جهت مخالف انجام دهید. فشرده کردن ظرف در حین تزریق برای جلوگیری از ورود محصول پرکننده. آسپیراسیون (حتی هنگام استفاده از کانولا)؛ انتخاب یک محصول مناسب بر اساس ویسکوزیته؛ و با استفاده از حجم های کم بسته به نشانه، می توانید به جای سوزن تیز از یک کانول بلانت استفاده کنید. به طور مشابه، درک عمق تزریق بسیار مهم است. باید به صورت سطحی در این ناحیه تزریق کنید و نه در ناحیه پریوستئوم که شریان ها و خطر آن وجود دارد.

سوراخ اینفراموربیتال پایین چشم

سوراخ فرواوربیتال درست در وسط خط پاپیلاری میانی قرار دارد، بنابراین هنگام کشیدن خطی به سمت پایین صورت از وسط مردمک چشم، ناحیه‌ای را پیدا می‌کنیم که در هنگام تزریق پرکننده‌های پوستی، به دلیل محل عروق قابل توجه از جمله شریان صورت، خطر قابل‌توجهی را در هنگام تزریق پرکننده‌های پوستی ایجاد می‌کند.

یافتن فورامن فرواوربیتال بسیار آسان است زیرا این ناحیه قابل لمس است که اغلب هنگام فشار دادن احساس حساسیت می کند زیرا عصب صورت نیز از این محل خارج می شود. به صراحت، ما نمی خواهیم به دلیل خطر انسداد یک سرخرگ، سوزن را عمیقاً در این مکان قرار دهیم. به عنوان شاخه ای از شریان ماگزیلاری، اگر بخواهید رگی را در این ناحیه مسدود کنید، خون رسانی به قسمت میانی صورت، کام سخت و نرم و نازوفارنکس را مسدود می کنید. تزریق بالای سوراخ فرواوربیتال، یعنی به صورت سطحی، در بافت چربی ایمن تر در نظر گرفته می شود.

نشانه های بسیار کمی وجود دارد که چرا شما حتی به افزایش حجم فکر می کنید، بنابراین برای اکثر پزشکان زیبایی شناسی، اجتناب از آن آسان است. اگر قصد درمان دارید، ممکن است برای ایمنی بیشتر، نزدیک شدن به ناحیه را با استفاده از کانول به جای سوزن در نظر بگیرید. نیاز به تزریق در چین‌های نازولبیال در درمان‌های زیبایی پزشکی مدرن با دانش بهتری که در دهه‌های اخیر آموخته‌اند ناپدید شده است، بنابراین بسیاری از پزشکان اکنون صورت را در نواحی بالا، جانبی یا پایین‌تر از ناحیه نازولبیال حجم می‌دهند. این ها اثر حمایت از سازه ها برای کاهش ظاهر چین ها، بدون نیاز به درمان مستقیم.

تزریق فیلرهای پوستی به چانه

تزریق فیلر به چانه در برخی موارد توصیه نمی شود، زیرا ممکن است با عوارض و محدودیت هایی همراه باشد. اولاً، ناحیه چانه به دلیل حضور عروق خونی و اعصاب مهم، مستعد آسیب های احتمالی مانند انسداد عروق (واکولار اکلوژن) است که در صورت تزریق نادرست میتواند منجر به عوارض جدی مانند بافت مردگی (نکروز) یا حتی از دستدادن بینایی شود. همچنین، ساختار استخوانی و ماهیچه ای چانه در افراد مختلف متفاوت است و تزریق فیلر بدون در نظر گرفتن آناتومی دقیق فرد ممکن است به نتایج نامتقارن، برجستگی غیرطبیعی یا تغییر شکل دائمی بینجامد.

از سوی دیگر، فیلرها اثر موقتی دارند و برای حفظ نتایج، نیاز به تزریق های مکرر و پرهزینه است. در افرادی که چانه بسیار کوچک یا عقبرفته دارند، روشهای دائمی تر مانند ایمپلنت چانه یا جراحی ارتوگناتیک ممکن است گزینه مناسبتری باشد. علاوه بر این، در صورت وجود بیماری های زمینه ای مانند اختلالات انعقادی، بیماری های خودایمنی یا سابقه واکنش های آلرژیک به مواد پرکننده، تزریق فیلر خطرات بیشتری ایجاد میکند.

پیش از اقدام، مشاوره با متخصص پوست یا جراح پلاستیک برای ارزیابی دقیق آناتومی، انتظارات بیمار و انتخاب روش درمانی ایمن و مؤثر ضروری است. در برخی موارد، ترکیب فیلر با روش های دیگر یا استفاده از تکنیک های جایگزین مانند تزریق چربی اتولوگ (از بدن خود فرد) ممکن است نتایج بهتری داشته باشد.

شریان صورت (خط فک)

تزریق فیلر به ناحیه شریان صورت، بهویژه خط فک، به دلیل عبور شریانهای اصلی و ساختار پیچیده عروقی این ناحیه، خطرات قابل توجهی دارد. شریان فکی (فاشیال آرتری) و شریان چشمی (افتالمیک آرتری) از جمله عروق حیاتی هستند که در صورت آسیب یا انسداد ناشی از تزریق نادرست، عواقب شدیدی مانند نکروز بافتی (مرگ سلولی)، از دستدادن بینایی، یا سکته چشمی ایجاد میکنند.

حتی مقدار بسیار کمی از فیلر در صورت ورود به این شریانها میتواند جریان خون را مسدود کرده و اکسیژنرسانی به بافتهای اطراف، پوست، یا اعصاب بینایی را مختل کند. این خطر در صورت استفاده از فیلرهای با ویسکوزیته بالا یا تزریق با فشار زیاد افزایش مییابد.

علاوه بر خطرات عروقی، ناحیه خط فک به دلیل ارتباط نزدیک با عضلات و اعصاب حساس صورت، مستعد عوارضی مانند عدم تقارن، برجستگی غیرطبیعی، یا آسیب به عصب فاسیال است. تزریق عمقی یا نادرست ممکن است به اعصاب حرکتی یا حسی آسیب زده و باعث افتادگی موقت یا دائمی عضلات صورت، بی حسی، یا اختلال در حرکات طبیعی مانند صحبت کردن یا جویدن شود. همچنین، واکنش های التهابی مانند گرانولوم یا تشکیل بافت اسکار در صورت عدم جذب صحیح فیلر، از دیگر عوارض محتمل هستند.

برای کاهش این خطرات، تزریق فیلر در خط فک باید حتماً توسط متخصصان مجرب و آشنا با آناتومی دقیق عروق و اعصاب صورت انجام شود. استفاده از تکنیک های ایمن مانند کانولای نرم (به جای سوزن) و تزریق سطحیتر میتواند احتمال آسیب به عروق عمقی را کاهش دهد. پیش از اقدام، ارزیابی سوابق پزشکی فرد (مانند اختلالات انعقادی یا سابقه واکنش به فیلر) و انتخاب نوع فیلر مناسب (مانند هیالورونیک اسید که با آنزیم هیالورونیداز قابل برگشت است) ضروری است.

در صورت بروز علائم هشداردهنده مانند درد شدید، سفتی ناگهانی، یا تغییرات بینایی، مراجعه فوری به مرکز درمانی برای تزریق آنزیم های حل کننده فیلر یا اقدامات اورژانسی حیاتی است.

شقیقه

تزریق فیلر به ناحیه شقیقه به دلیل مجاورت با شریان های حیاتی و ساختار پیچیده عروقی، خطرات قابل توجهی دارد. شریان سطحی شقیقه (شریان تمپورال سطحی) و شریان چشمی (افتالمیک) از عروق اصلی این ناحیه هستند که در صورت ورود فیلر به داخل آنها، خطر انسداد جریان خون (واکولار اکلوژن) ایجاد می شود.

این انسداد میتواند منجر به عوارض جدی مانند نکروز بافت پوستی شقیقه، از دست دادن بینایی به دلیل اختلال در خو نرسانی به شبکیه، یا حتی سکته چشمی شود. این خطرات به ویژه هنگام استفاده از فیلرهای با چگالی بالا یا تزریق عمقی افزایش مییابد، زیرا فشار واردشده ممکن است فیلر را به سمت عروق عمقی سوق دهد.

ناحیه شقیقه همچنین به دلیل نزدیکی به عضلات صورت و اعصاب حساس، مستعد آسیبهای عملکردی است. شاخه های عصبی مانند عصب فرونتال (کنترلکننده عضلات پیشانی) و عصب فاسیال در این منطقه قرار دارند که آسیب به آنها میتواند باعث افتادگی ابرو، بیحسی، یا ضعف عضلانی موقت یا دائمی شود. علاوه بر این، پوست نازک شقیقه و کمبود بافت چربی زیرپوستی در برخی افراد، احتمال بروز ناهمواری، برجستگی غیرطبیعی، یا تغییر رنگ پوست را افزایش میدهد. تزریق نادرست همچنین ممکن است به غدد لنفاوی یا ساختارهای استخوانی مجاور آسیب زده و واکنشهای التهابی مانند گرانولوم یا عفونت را ایجاد کند.

برای کاهش این خطرات، تزریق فیلر به شقیقه باید توسط پزشکان مجرب و آشنا با آناتومی دقیق عروق و اعصاب این ناحیه انجام شود. استفاده از تکنیک های ایمن مانند کانولا (ابزار نرمتر نسبت به سوزن)، تزریق سطحی تر، و انتخاب فیلرهای هیالورونیک اسید (قابل حل با آنزیم هیالورونیداز) ضروری است. پیش از اقدام، ارزیابی سوابق پزشکی (مانند اختلالات انعقادی یا سابقه جراحی در ناحیه شقیقه) و در نظر گرفتن جایگزین های ایمن تر مانند تزریق چربی اتولوگ یا روشهای لیفت غیرتهاجمی توصیه میشود. در صورت بروز علائم هشداردهنده مانند درد شدید، سفتی ناگهانی، تاری دید، یا تغییر رنگ پوست، مراجعه فوری به مراکز درمانی برای تزریق آنزیمهای حلکننده یا اقدامات اورژانسی حیاتی است.

بینی

تزریق فیلر به بینی، اگرچه به عنوان یک روش غیرجراحی برای اصلاح انحراف یا برجستگی بینی تبلیغ میشود، اما بهدلیل آناتومی پیچیده و حساس این ناحیه، با خطرات قابل توجهی همراه است. بینی دارای شبکه عروقی ظریف و مهمی مانند شریان پشتی بینی (dorsal nasal artery) و شریان زاویهای (angular artery) است که در صورت ورود تصادفی فیلر به این عروق، خطر انسداد جریان خون (واکولار اکلوژن) وجود دارد. این انسداد میتواند منجر به نکروز بافت بینی، زخمهای دائمی یا حتی گسترش فیلر به عروق چشمی و از دستدادن بینایی شود. علاوه بر این، پوست نازک بینی و نزدیکی آن به غضروف، احتمال بروز ناهمواری، قرمزی یا تغییر رنگ پوست را افزایش میدهد.

ساختار بینی به دلیل نقش حیاتی در تنفس و ظرافت غضروفها، مستعد عوارض عملکردی و زیبایی است. تزریق فیلر ممکن است باعث تغییر شکل غیرطبیعی غضروف، افتادگی نوک بینی یا انسداد مجاری تنفسی شود. همچنین، واکنش های التهابی مانند گرانولوم، عفونت یا تشکیل بافت اسکار در صورت جذب نشدن صحیح فیلر محتمل است. در مواردی، اصلاح بیشازحد (اورکورکشن) یا تزریق نامتقارن، نیاز به روشهای پیچیده تری مانند تزریق آنزیم هیالورونیداز برای حل فیلر یا حتی جراحی ترمیمی ایجاد میکند.

به طور کلی، تزریق فیلر به بینی تنها باید توسط متخصصان باتجربه و آشنا با آناتومی سه بعدی بینی انجام شود. استفاده از فیلرهای هیالورونیک اسید (قابل برگشت) و تکنیک های سطحی با حجم کم، خطرات را کاهش میدهد. پیش از اقدام، ارزیابی سوابق پزشکی (مانند سابقه جراحی بینی یا بیماریهای پوستی) و در نظر گرفتن گزینه های ایمن تر مانند راینوپلاستی جراحی ضروری است. در صورت بروز درد شدید، سفتی ناگهانی، یا علائم بینایی، مراجعه اورژانسی برای جلوگیری از عوارض جبران ناپذیر حیاتی است.

ناحیه پرینازال

ناحیه لب بالایی نزدیک به بینی به دلیل نزدیکی شریان زاویه ای که از شریان صورت منشعب می شود، خطر عوارض بیشتری دارد. انسداد عروق در این ناحیه می تواند منجر به زخم و اسکار شود که بر پوست و ساختارهای زیرین لب و بینی تأثیر می گذارد.

نکاتی برای به حداقل رساندن ریسک فیلرهای پوستی

تاکید بر این نکته مهم است که تزریق فیلر پوستی به طور کلی بسیار ایمن است. تعدادی استراتژی وجود دارد که می تواند خطر را بیشتر کاهش دهد:

• دانش دقیق آناتومی صورت انژکتوری را با آگاهی دقیق از وجود عروق خونی و اعصاب مهم و لایه های مختلف صورت انتخاب کنید.
• تکنیک آسپیراسیون: قبل از تزریق فیلر، انژکتور باید آسپیره کند تا مطمئن شود که سوزن یا کانول داخل رگ خونی نیست.
• استفاده از یک کانول نوک بلانت، برخلاف سوزن تیز، می تواند به کاهش خطر آسیب عروقی کمک کند.
• تزریق مواد پرکننده به آرامی و در مقادیر کم می تواند خطر تزریق داخل عروقی را به حداقل برساند.

سوالات متداول

پرخطرترین منطقه برای تزریق فیلر چیست؟

مناطق خطر رایج عبارتند از ناحیه حفره گیجگاهی، ناحیه زیر چشمی، ناحیه اطراف دهان، لب ها، کمیسور دهانی، ناحیه بینی و نواحی دارای شریان های اصلی مانند سوپراتروکلر، سوپرااوربیتال، سوراخ زیر اوربیتال، سوراخ ذهنی، شریان صورت و شریان گیجگاهی عمیق.

دردناک ترین ناحیه برای فیلرها کدام ناحیه است؟

نواحی گوشتی‌تر مانند گونه‌ها کمتر برای پرکننده‌های پوستی بسیار دردناک هستند. نواحی استخوانی مانند پیشانی و فک می توانند ناراحت کننده تر باشند. حساس ترین ناحیه لب است.

مناطق خطرناک بوتاکس کدامند؟

مناطق خطرناک اصلی بوتاکس شامل نواحی اطراف چشم و دهان است که به طور خاص عضله چشمی چشمی، شریان صورت و شریان تمپورال را درگیر می کند. به این مناطق مانند یک “منطقه ممنوعه” روی نقشه فکر کنید